دارم پیدا میشم...

قبل از اینکه استاد بیاد ...تو یه کافه ،طبقه ی پایین پلاتو منتظر موندم! من پر حرف اندازه ی یک دنیا اونجا غریب بودم..ولی ...عجیبه! حسم بد نبود! یه عالمه دختر و پسر اونجا بودن که به سان سگ تند تند سیگار میکشیدن!

حرفای یه سریشونو دوس داشتم!

رفتیم طبقه ی سه توی خود پلاتو!آدم های اونجا....بعد از تعریف های ظهر رها؛برای من عجیب نبودن...بااینکه باید خیلی عجیب میبودن:))))

استادِ آدم حسابی بود! منِ ظاهر بین تو همون لحظه ی ورودش گفتم با خودم که،لباساشو! 

ولی تو همون نیم ساعت چهل دیقه ای که حرف زد...باعث شد چیزی رو که مدت هاست همه وهمه بهم میگن رو باور کنم:))))

تو راه برگشت،برای اولین بار توی سن ١٨سالگی رفتم تو اولین کتاب فروشی خوشگل موشگلی که دلم رو گرفت به قصد خرید کتاب های غیر درسی!

شبیه بابام که وارد یه جای تازه میشه،فروشنده رو صدا زدم و ازش خواستم بهم دوتا نمایشنامه ی خوب معرفی کنه!وقتی میخواستم بیام بیرون،یه کتابی رو دیدم که روش یه جمله هایی نوشته بود که فکر کردم ممکنه دوست بدارمش!راحتتر بگم اولین کتابی که روش یه کلمه ای یا جمله ای بود که میفهمیدم داره چی میگه رو برداشتم😅

سوار ماشین شدم به سمت مترو انقلاب،ساعت نزدیک 8بود...استرس دیر رسیدن امونم رو نبریده بود....و من بعد مدت ها آرامشو حس کردم:))))) توی ماشین که نشستم به رسم عادت شیشه رو دادم پایین و سرم و گرفتم بالا که باد داغ وسط تیر بزنه پشت گردنم و تبخیر عرق سردم حالم و بهتر کنه....تو ذهنم پر فکرای رنگی رنگی بود! یه بوی خوبی میومد توی ذهنم که بوی تازگی میداد!

از تجربه ی برگرفته از فیلما و رمانا....تو دلم گفتم که آدم هایی که کتاب میخرن ،کلی شوق دارن تو اولین فرصتی که به دست میارن،کتابَ رو ورق بزنن،یالا نگاشون کن ببینم!

که دیگه رسیده بودم دم مترو و باید پیاده میشدم! چیز خوبی که هست اینه که ...برای اولین بار من به آدمها فکر نکردم!به خودم فکر کردم ....به خودم!